[ Pobierz całość w formacie PDF ]
nie.
Alison gwałtownie wstała, czując, że blednie.
125
43
n
a
+
n
a
j
- Ja... nie sądzę, żeby to było możliwe. W ten
sposób nie dalibyśmy Heather dość czasu, żeby...
Zamilkła, gdyż powstrzymało ją ponure spojrzenie
Rafe'a.
- %7łeby co? %7łeby się zdecydowała, dlaczego,
w gruncie rzeczy, tak mnie nie znosi?
- Pocotenpośpiech, Rafe? - zapytała łagodnie.
- Przecież obiecałeś, że dasz mi czas. Nie mogę
świadomie jej ranić.
- Ale pozwalasz, żeby ona raniła ciebie?
Alisonzacisnęła dłonie.
- Nie, mylisz się. Sama podejmę decyzję.
- Zobaczymy- mruknął, podchodząc doniej.
- Zobaczymy.
Kiedycałował Alison, jej wargi nadal drżały.
Wkąciku za kulisami, który służył za garderobę,
Alison patrzyła, jak Heather przebiera się w długą
spódnicę i sweter. Jej młodsza siostra zdążyła już zmyć
sceniczny makijaż i rozczesać włosy. Teraz zmagała się
z nieposłusznym guzikiem, a miała przy tym tak
uroczą minę, że Alison z trudempowstrzymywała się
od śmiechu.
- Rafe cię nie ugryzie - powiedziała, siląc się na
dowcip.
Heather rzuciła jej gniewne spojrzenie.
- Pospiesz się, skarbie, Rafe czeka - dodała, tłu-
miąc westchnienie. - Po prostu bądz sobą, a będzie
tobą zachwycony.
- Jasne, siostrzyczko - brzmiała beztroska od-
powiedz Heather.
Rafe stał wkorytarzu za drzwiami. Alison wyciąg-
nęła do niego rękę i uśmiechnęła się dumnie, gdyż
wyglądał wyjątkowo atrakcyjnie.
- Rafe, tomoja siostra, Heather.
126
43
n
a
+
n
a
j
Rafe puścił dłoń Alison, by wyciągnąć rękę do
Heather.
- Witaj, młoda damo- powiedział uprzejmie.
- Cześć - odparła ponurym tonem Heather, ale
podała mu rękę. Alison bacznie obserwowała tę wy-
mianę słów, lecz nie potrafiła stwierdzić, czy uśmiech
Rafe'a wyraża rozbawienie czy szyderstwo. Jednakże
kiedy znowu się odezwał, mówił nadal miłymi spokoj-
nym głosem.
- Byłaś fantastyczna w tej sztuce. Bardzo mi się
podobałaś.
Jego pochwała chyba zaskoczyła Heather. Dotąd
unikała jego wzroku, ale teraz spojrzała mu prosto
woczy.
- Naprawdę taksądzisz?
- Tak, naprawdę.
Nagle z twarzy Heather zniknęłoożywienie.
- Skąd miałbyś się znać na grze aktorskiej? - zapy-
tała obcesowo. - Przecież...
- Heather!
Ignorując Alison, jakby niczego przed chwilą nie
powiedziała, Rafe odparł:
- Masz rację, nie bardzo się na tym znam. Po
prostu wiem, co mi się podoba, a wtej sztuce diabelnie
mi się podobałaś.
Alison przekonała się z ulgą, że Heather nie próbuje
już mu dogryzać. Najwyrazniej zniechęciła ją pewność
siebie Rafe'a. Nie odzywała się podczas jazdy do
restauracji. Kiedy dotarli na miejsce, zerknęła spod
oka na Rafe'a i zapytała:
- Kiedyplanujesz poślubić moją siostrę?
- Gdybytoode mnie zależało, nawet jutro.
Heather zaczęła się wiercić na siedzeniu.
- Agdzie będziecie mieszkać? - zapytała.
- Na farmie.
127
43
n
a
+
n
a
j
- To znaczy w tym... w tym domu?
- Skąd wiesz, jak wygląda jego dom? - wtrąciła się
dotknięta Alison.
Heather popatrzyła jej prowokacyjnie woczy.
- Dowiedziałam się, gdzie on mieszka, i pojecha-
łamtamktóregoś dnia. Ten domwygląda jak rudera.
- Rzeczywiście - oznajmił Rafe, nie dając Alison
szansy włączenia się do rozmowy. -Ale to nie jest dom,
w którym zamieszkamy - wyjaśnił, uśmiechając się
swobodnie. - Myślę, że będziesz mile zdziwiona, kiedy
obejrzysz mój nowy dom.
Heather zrobiła sceptyczną minę.
- Nie widziałam żadnegonowegodomu.
- Bonie wiedziałaś, gdzie goszukać.
Rafe popatrzył na Alison.
- Powiesz jej?
- Coma mi powiedzieć?
Opowiedział Heather odrewnianymdomku.
- Tofajnie - brzmiał komentarz Heather.
Alisonmiała wielką ochotę mocno nią potrząsnąć.
Siedzenie obok Rafe'a okazało się dla niej wybawie-
niem. Czerpała siłę z jego spokoju, który z pewnością
trudno było zachować w obliczu wrogości Heather.
Nigdy nie kochała go tak mocno i nigdy nie odczuwała
tylu obaw, jak w tej chwili.
Podczas kolacji uświadomiła sobie, że tylko cud
mógłby zmienić atmosferę tego wieczoru. Heather
zachowywała się nieznośnie. Odzywała się jedynie
wówczas, gdy do niej mówiono, a w dodatku mam-
rotała coś pod nosem. Alison miała ochotę ją rozszar- [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl wyciskamy.pev.pl
nie.
Alison gwałtownie wstała, czując, że blednie.
125
43
n
a
+
n
a
j
- Ja... nie sądzę, żeby to było możliwe. W ten
sposób nie dalibyśmy Heather dość czasu, żeby...
Zamilkła, gdyż powstrzymało ją ponure spojrzenie
Rafe'a.
- %7łeby co? %7łeby się zdecydowała, dlaczego,
w gruncie rzeczy, tak mnie nie znosi?
- Pocotenpośpiech, Rafe? - zapytała łagodnie.
- Przecież obiecałeś, że dasz mi czas. Nie mogę
świadomie jej ranić.
- Ale pozwalasz, żeby ona raniła ciebie?
Alisonzacisnęła dłonie.
- Nie, mylisz się. Sama podejmę decyzję.
- Zobaczymy- mruknął, podchodząc doniej.
- Zobaczymy.
Kiedycałował Alison, jej wargi nadal drżały.
Wkąciku za kulisami, który służył za garderobę,
Alison patrzyła, jak Heather przebiera się w długą
spódnicę i sweter. Jej młodsza siostra zdążyła już zmyć
sceniczny makijaż i rozczesać włosy. Teraz zmagała się
z nieposłusznym guzikiem, a miała przy tym tak
uroczą minę, że Alison z trudempowstrzymywała się
od śmiechu.
- Rafe cię nie ugryzie - powiedziała, siląc się na
dowcip.
Heather rzuciła jej gniewne spojrzenie.
- Pospiesz się, skarbie, Rafe czeka - dodała, tłu-
miąc westchnienie. - Po prostu bądz sobą, a będzie
tobą zachwycony.
- Jasne, siostrzyczko - brzmiała beztroska od-
powiedz Heather.
Rafe stał wkorytarzu za drzwiami. Alison wyciąg-
nęła do niego rękę i uśmiechnęła się dumnie, gdyż
wyglądał wyjątkowo atrakcyjnie.
- Rafe, tomoja siostra, Heather.
126
43
n
a
+
n
a
j
Rafe puścił dłoń Alison, by wyciągnąć rękę do
Heather.
- Witaj, młoda damo- powiedział uprzejmie.
- Cześć - odparła ponurym tonem Heather, ale
podała mu rękę. Alison bacznie obserwowała tę wy-
mianę słów, lecz nie potrafiła stwierdzić, czy uśmiech
Rafe'a wyraża rozbawienie czy szyderstwo. Jednakże
kiedy znowu się odezwał, mówił nadal miłymi spokoj-
nym głosem.
- Byłaś fantastyczna w tej sztuce. Bardzo mi się
podobałaś.
Jego pochwała chyba zaskoczyła Heather. Dotąd
unikała jego wzroku, ale teraz spojrzała mu prosto
woczy.
- Naprawdę taksądzisz?
- Tak, naprawdę.
Nagle z twarzy Heather zniknęłoożywienie.
- Skąd miałbyś się znać na grze aktorskiej? - zapy-
tała obcesowo. - Przecież...
- Heather!
Ignorując Alison, jakby niczego przed chwilą nie
powiedziała, Rafe odparł:
- Masz rację, nie bardzo się na tym znam. Po
prostu wiem, co mi się podoba, a wtej sztuce diabelnie
mi się podobałaś.
Alison przekonała się z ulgą, że Heather nie próbuje
już mu dogryzać. Najwyrazniej zniechęciła ją pewność
siebie Rafe'a. Nie odzywała się podczas jazdy do
restauracji. Kiedy dotarli na miejsce, zerknęła spod
oka na Rafe'a i zapytała:
- Kiedyplanujesz poślubić moją siostrę?
- Gdybytoode mnie zależało, nawet jutro.
Heather zaczęła się wiercić na siedzeniu.
- Agdzie będziecie mieszkać? - zapytała.
- Na farmie.
127
43
n
a
+
n
a
j
- To znaczy w tym... w tym domu?
- Skąd wiesz, jak wygląda jego dom? - wtrąciła się
dotknięta Alison.
Heather popatrzyła jej prowokacyjnie woczy.
- Dowiedziałam się, gdzie on mieszka, i pojecha-
łamtamktóregoś dnia. Ten domwygląda jak rudera.
- Rzeczywiście - oznajmił Rafe, nie dając Alison
szansy włączenia się do rozmowy. -Ale to nie jest dom,
w którym zamieszkamy - wyjaśnił, uśmiechając się
swobodnie. - Myślę, że będziesz mile zdziwiona, kiedy
obejrzysz mój nowy dom.
Heather zrobiła sceptyczną minę.
- Nie widziałam żadnegonowegodomu.
- Bonie wiedziałaś, gdzie goszukać.
Rafe popatrzył na Alison.
- Powiesz jej?
- Coma mi powiedzieć?
Opowiedział Heather odrewnianymdomku.
- Tofajnie - brzmiał komentarz Heather.
Alisonmiała wielką ochotę mocno nią potrząsnąć.
Siedzenie obok Rafe'a okazało się dla niej wybawie-
niem. Czerpała siłę z jego spokoju, który z pewnością
trudno było zachować w obliczu wrogości Heather.
Nigdy nie kochała go tak mocno i nigdy nie odczuwała
tylu obaw, jak w tej chwili.
Podczas kolacji uświadomiła sobie, że tylko cud
mógłby zmienić atmosferę tego wieczoru. Heather
zachowywała się nieznośnie. Odzywała się jedynie
wówczas, gdy do niej mówiono, a w dodatku mam-
rotała coś pod nosem. Alison miała ochotę ją rozszar- [ Pobierz całość w formacie PDF ]